De dag na Pasen

De dag na Pasen lijkt een gewone dag te worden... een gewone dinsdag met een echt maandaggevoel, na 3 dagen vrij te hebben gehad... of toch niet?

Wanneer Paul&Carla, Roel en ik aankomen bij de wijngaard waar we de draden repareren en aanspannen, wordt er op een stuk naastgelegen grond, al hard gewerkt. Het zijn ingehuurde mensen van een Frans bedrijf die op 3 plaatsen, 3,5 hectare gaan aanplanten. Dat is best wel bijzonder. Hoewel Frankrijk 850.000 hectare aan wijngaarden heeft, gaat een wijngaard al gauw 50 jaar mee... nieuwe aanplant is dus geen alledaags tafereel. En voor de mensen die meer willen weten over wijnbouw... klik hier voor een interessante kaart van Frankrijk met de mogelijkheid iedere wijnstreek apart aan te klikken... en zie, daar komen alle gegevens!

Het aanplanten gebeurt als volgt: er worden koorden op de grond gelegd, zodat men weet waar de planten moeten komen. Ook de buitenste lijnen worden afgezet, zodat de wijngaard de juiste afmetingen heeft. Dit is belangrijk, want een halve meter teveel naar buiten, en de tractor en oogstmachine kunnen er niet meer bijkomen. De koorden hebben om de zoveel cm. een witte, kleine verdikking. De Française legt hier een plantje bij. Totaal gaat hem om 15.000 planten die vandaag en morgen geplant gaan worden.

Eén van haar collega's maakt met een kleine grondboor een gat, zet de plant erin, en drukt 'm aan. De foto's zijn om half 9 gemaakt, en het is al warm. De Fransen werken al met ontbloot bovenlijf... ook een mooi begin van de dag :-)

Het rode wat je ziet, is een soort waslaag op de wortel. Deze zorgt ervoor dat er geen tig scheutjes uitkomen, maar hooguit 1 of 2. Tot zover de jonge aanplant.

Wanneer ik thuiskom voor de lunch, heeft Sil (de Abessijn) een verrassing voor me; hij heeft een leguaan naar binnen gebracht. Dat is wel even wat anders dan een klein hagedisje, waarvan er laatst al eentje, met gehalveerde staart, in bed op me lag te wachten :-) Ik doe een poging met een hevig spartelende Sil onder m'n arm, de leguaan te redden door hem in een emmer te schuiven. Dat lukt dus voor geen meter, en snel ren ik naar Henk&Hanneke die buiten zitten te lunchen. "Snel, kom de leguaan redden", roep ik. Met Henk in m'n kielzog ren ik terug, en gelukkig, de leguaan was tussen bank en poef gekropen. Wanneer hij tussen de open haard en de houtbak kruipt, pakt Henk snel met de open-haardtang de leguaan op. Jammer dat ik geen foto kon maken. Het leek net een bbq-foto met in plaats van een karbonade, een leguaan in de tang, die zijn bekje opensperde en zich vast erg benauwd voelde. De leguaan heeft een poos op het terras zitten bijkomen, en is 'm na een kwartiertje gesmeerd. Sil zat voor het raam en keek hem na, druk heen en weer lopend en met zwiepende staart.

Het was de hele dag al drukkend warm, en 's middags brak het onweer los. Er viel 18 mm. regen en dat was hard nodig. Ook voor de nieuw aangeplante wijngaarden, was deze bui meer dan welkom. Om 20.00 uur zag ik deze regenboog.

En even later een tweede. De foto's boven zijn gemaakt op het terras voor mijn huisje, en kijkend naar links is nog net een stukje van de 2 bijzondere bergtoppen te zien (zie onder). Het lijkt wel alsof de regenboog daar nog breder en feller van kleur is.

Vanaf de Jeu-de-Boulesbaan is er beter zicht op de bergtoppen en ook hier zijn er 2 regenbogen te zien.

Nog nooit zag ik 2 regenbogen naast elkaar. Bijzonder!

Het kleurverschil in de lucht, komt door een bewerking in Picasa. De foto's met grijzige lucht zijn de foto's zonder bewerking. Bij de lichtere foto's is de belichting aangepast. Ik probeer me te herinneren hoe het werkelijk was, en ik denk, een beetje van beide.

Dan onderbreekt Henk mijn fotosessie... of ik nog even 'aan de wijn' wil om met Harm (de jongste zoon van Henk) en vriendin Marieke kennis te maken, zojuist voor een paar dagen op Favori aangekomen.