vrijdag 5 oktober 2012

Fokke en Sukke


Weer in Nederland wonend is er maar één ding dat ontzettend tegenvalt, namelijk de situatie op de arbeidsmarkt. En zonder namen te noemen... ik bedoel de uitzendbureaus. Onlangs stond er een onderzoek in de krant: Nederlanders zijn ontzettend slecht in het verlenen van service. Dat klopt. Ik ondervind het dagelijks! Jarenlang in de detailhandel gewerkt te hebben, is het voor mij niet voor te stellen dat ik een klant 4 keer zou laten bellen, omdat ik bij de eerste keer beloofd heb terug te bellen, maar dat niet deed, waarop de klant weer... enzovoort. Toch is dat wat ik nu doe; bellen... bellen... bellen... En ik word nooit teruggebeld, of pas na de zoveelste keer!


Ik sta nu ruim 2 maanden ingeschreven bij meerdere uitzendbureaus en ben tot nu toe eenmaal op een vacature geattendeerd. Niet erg, ik houd zelf alles in de gaten... en vind er zeker 30 die passen bij mijn profiel! Nee, die arbeidsmarkt, daar leer je van schelden en krachttermen uiten. Nu staat dat alleen voor een vrouw niet zo netjes. Tot het volgende gebeurde...


Ik ging solliciteren bij Teleperformance in Maastricht. De naam 'Ziggo' heb ik niet verstaan. Toch af en toe wel lastig, dat Limburgse dialect :-) Op het uitzendbureau maakte ik de test om mijn computerkennis te toetsen. Gezakt! Geen nood, bij de afdeling billing hadden ze mensen nodig om de vragen over digitale tv te beantwoorden. Dat lijkt me nou zo leuk; mensen per telefoon op weg helpen. Adviseren. Helemaal enthousiast ging ik naar het gebouw van Teleperformance waar ik op de 3de verdieping moest zijn... en in de hal beneden het bord niet zag waarop staat dat op de 3de verdieping Ziggo zetelt. Enfin, had ik het wel gezien, was het lichtje nog niet gaan branden ;-) Het woord 'Ziggo' bestond in 2007 nog niet!


Bij een aardige manager maakte ik de test over digitale televisie. Gezakt! Voorwaarde was dat er 10 punten gescoord moesten worden... ik had er 9. De manager liet mij alleen in een klein saai hok. Hij moest overleggen met zijn meerdere, niet wetende wat hij met me aan me moest vangen (ze hadden dringend mensen nodig... het personeelsverloop is er kennelijk groot!) Na zeker een kwartier (ik kwam om van verveling) kwam hij terug. Ik ging meteen in de aanval: voor iemand die 5 jaar in het buitenland gewoond heeft en niet weet wat digitale tv inhoudt, is een score van 9 punten erg goed (ik moest toch wat...). De manager zuchtte eens en droeg mij over aan zijn meerdere...


... die geen tijd had en me op de afdeling zette... koptelefoon op, luistert u maar even mee, dan krijgt u de beste indruk. Nou inderdaad... na een aantal telefoontjes waaronder 2 scheldende mannen, een vrouw die op het punt stond in huilen uit te barsten en een vrouw die haar tranen niet binnen kon houden, was het mij helemaal duidelijk waar ik terecht gekomen was! Ziggo! Aanbieder van internet, telefonie en digitale tv! Net zoiets als UPC dat ik wel ken, nog van vóór de verhuizing naar Noorwegen. Hier word ik dus STAPELGEK! Ik heb voor de baan bedankt! Thuisgekomen en googelend op Ziggo vond ik deze afbeelding van Fokke en Sukke. Hoe toepasselijk :-)



Verder met de sollicitatiesøres. Het toppunt was wel die manager die de kennismaking begon met: "wat een boeiende cv hebt u. Ik heb al iemand aangenomen, maar ik was toch zo benieuwd naar de persoon achter die boeiende cv." Pardon! Heb ik u goed verstaan! Ben ik komen opdraven om uw nieuwsgierigheid te bevredigen en joost mag weten wat nog meer voor behoeften! Ik geloof dat ik even een geweer ga halen... of nee, laten we het netjes houden... een baksteen door de ruit is beter!


Al foeterend in mezelf fietste ik weer naar huis. Toen rolde het er vanzelf uit... "fokke en sukke, dat is het!" Ik zei de woorden achter elkaar; fokke, fokke, fokke. Het is allemaal sukke, sukke, sukke! En echt, het helpt! Deze woorden te zeggen of te denken, werkt op je lachspieren. In een mum van tijd is de chagrijnige bui verdwenen :-)


Na 5 weken als kassière te hebben gewerkt (in plaats van de afgesproken 8 weken... ach ja, het valt niet altijd mee, een goede planning maken), zit ik nu weer midden in de fokke en de sukke. Gelukkig mag ik van 'Boerderij' reportages in Nederland maken... tot ik weer gillend naar het buitenland vlucht ;-)