11 maart is een gedenkwaardige dag! Ik werp mijn eerste Petanque-bal!
We zijn nu 2 maand verder en de regels zijn wel wat aangescherpt. Dat been van Jan dat zo ver naar voren staat, dat kan dus niet meer! Er liggen nu halve cirkels waar men de onderdanen niet buiten mag zetten. Dus Jan, je hebt geluk gehad. Zou je er nu zo bijstaan, zou je onherroepelijk af zijn :-)
De punten zijn geteld en zo te zien aan de blijde sprong van Jan richting scorebord, is zijn partij van de nul af. Dat is belangrijk, want als je verliest zonder ook maar één punt te hebben gescoord, moet je de billen van de tegenpartij kussen :-) Dan ben je 'de fanny' (Engels woord voor zitvlak) en naar het schijnt zijn daar ook bordjes van in omloop. Iedere vide grenier (rommelmarkt) speuren we met z'n allen naar een fanny, om de boulebaan wat op te fleuren. Tot nu toe heeft iedere verliezende partij er wel voor gezorgd de partij te verliezen met minimaal één punt :-)
Het is erg spannend!
Dat zie je aan de gespannen mond van Eppie, en aan de geconcentreerde blik van Harry (van l.n.r. Jan, Harrie, Eppie en Paul).
Zojuist heb ik de bal (de roestkleurige) zo geworpen dat deze dichter bij het rode balletje ligt dan die van de tegenpartij. Harry applaudisseert en ik word er verlegen van. Wat nou natuurtalent? Dat heet beginnersgeluk, en een glaasje port maakt de pols ook wat losser :-) Nu is de tegenpartij aan zet, net zolang tot één van hun ballen dichterbij komt te liggen.
Dan is Paul, the master of Petanque, aan de beurt. Hij is een kei in het wegschieten van ballen...
... en kijk, mijn bal is nergens meer :-(
Lang heeft mijn triomfgevoel dus niet geduurd. Zie mijn sippe blik... en het lachje van Carla, trots op 'haar master' :-)
... en kijk, mijn bal is nergens meer :-(
Lang heeft mijn triomfgevoel dus niet geduurd. Zie mijn sippe blik... en het lachje van Carla, trots op 'haar master' :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten