De eerste schooldag van Joni (1)

Op maandag 11 juni mocht ik met Joni mee naar de school, waar zij straks na de zomervakantie heen zal gaan. Hieronder een verslag van deze kennismakingsdag... 

Joni: "ik heb helemaal geen zin om naar school te gaan. Ik vind het een beetje eng. Gelukkig gaat Vera mee. En Mama komt straks als de koeien zijn gemolken en ze het ontbijt op heeft." (dat Joni er erg tegenop zag, was de hele vorige week al duidelijk; ze had last van oorpijn, dan weer buikpijn, was misselijk en heeeel erg moe :-)

Soms vergeet ze even dat ze niet naar school wil en breekt de zon bijna door :-) 

Hier wordt een lastig steentje uit de schoen verwijderd. Als het aan Joni had gelegen, was ze met de stallaarzen aan, naar school gegaan. Maar dat vond Wilma niet goed, dus werden het 'de crocs'.

Dan komt de bus en Joni wil helemaal voorin zitten,

zodat ze goed naar de chauffeur kan kijken. Door de voorruit is het schoolgebouw van Verrabotn te zien, die gesloten is. De kinderen gaan nu allemaal naar de school in Verrastranda, een rit van 26 km. De buschauffeur stopt op alle plekken waar de kinderen buiten bij hun huis staan te wachten. Omdat het een normale lijndienst is, neemt hij ook de 'gewone' passagiers mee. 

Joni kijkt wie er net in de bus is gestapt en achter haar is gaan zitten.

Het is Sunniva die al een paar jaar op school zit.

Dit is het klaslokaal van Joni. De juf heet Ann Elin. In de deuropening staat de meester die de oudere kinderen roept. Zij moeten naar het lokaal erachter.

De klas van Joni telt maar liefst 2 kinderen! Het jongetje heet Edvard. Hij is al vaker op school wezen kijken, omdat hij oudere zusjes heeft. De hele school telt 13 kinderen en behalve een rector, zijn er 3 leerkrachten. Ik sta er nog steeds van te kijken, wat de Noorse overheid een geld spendeert aan het onderwijs. Maar noodzakelijk is het wel! Wordt de school in Verrastranda ook gesloten (en daar wordt wel over gepraat)... moeten Joni en alle andere kinderen helemaal naar Follafoss dat 40 km. verderop ligt (gerekend vanaf de boerderij van Maarten en Wilma).

Joni heeft de hele nacht slecht geslapen, was vanmorgen het eerste dat ze vertelde, toen ik beneden kwam. Met de zin erachteraan: ik wil niet naar school. Ze kijkt nu achterom om het bed te bekijken dat daar achter in het lokaal staat.

"Is het bed om te slapen?" vraagt ze aan juf Ann Elin. Ann Elin: "nee hoor, dat is een bank om lekker op te zitten als we gaan voorlezen. En je kan er ook lekker op luieren. Maar we gaan nu nog niet luieren... we gaan eerst tekenen." 

Op het vel papier staat 'jeg' dat in het Nederlands 'ik' betekend. Joni en Edvard tekenen zichzelf en schrijven hun naam en geboortedatum onderaan het papier. Joni kan haar eigen naam schrijven, en krijgt hulp met het schrijven van haar geboortedatum (7 november). 

Dan wordt het papier voorin het werkboek geplakt.

Ann Elin heeft een poes op het schoolbord getekend en Joni mag de poes een naam geven. Thuis lopen er 8 poezen in en om de stal, en Joni kiest voor 'Tarzan', de mooie rode kater die ook regelmatig de weides door struint. Het verdrietige is dat Tarzan vorige week de weg op gegaan is, en een vrachtwagen een einde aan zijn leven maakte. Een mooie herinnering dat Tarzan nog op het schoolbord is gekomen! 

 

Ook bij Edvard thuis op de boerderij, lopen 8 poezen (klik hier voor het 2de deel)