Half december, het eerste weekend dat Ben & Marijke op Favori waren, reden we naar Saint Julien le Montagnier, een prachtig oud dorpje boven op een berg.
Vanaf de uitkijktoren kun je eindeloos ver kijken. Op de rand van de balustrade zijn borden bevestigd, waarop de namen van de dorpen en gebouwen zoals scholen en coöperaties staan.
De zon schijnt, maar de Mistral waait ook! Een mini-rok met maillot en geen petje, was niet echt een slimme keuze.
En dan zijn we een maand verder en staan we met een lekke band. Niet zo heel ver van Favori, maar wel te ver om te lopen! Gelukkig zijn Ben en Hans er... en ook handig dat de Doblo een reserveband blijkt te hebben.
Tijdens hun zomerverblijf op Favori, verwisselde Ben al enkele trekkerbanden. Henk noemde Ben algauw 'Ben Pneu'. Vandaag waren we maar wat blij met Ben Pneu. Even later konden we verder met onze sightseeing.
Eerst langs de waterval van Bras, Tombereau genoemd.
Wie wat bewaart, die heeft wat! Deze plek ligt op zo'n half uur lopen vanaf Favori, maar ik was er nog nooit geweest. Wel met de auto gepasseerd, want enkele wijngaarden van Favori liggen hier in de buurt.
Hans, Marijke, Marion en Ben.
En Veer moet ook op de foto!
We bekijken Cadette dat met 3 hectare Favori's grootste wijngaard is. Daar in de buurt staat deze mooie boom die Marion graag schilderen wil, dus hup, Veer uit de auto om een foto te maken. Zelf vindt ze de boom gemaakt om in te zitten... om er een boek te lezen of om zo maar wat voor je uit te kijken :-)
Op weg naar wijngaard La Reparade treffen we een patrijs met levensmoeheid! Midden op de weg en niet van plan om aan de kant te gaan... tot ik wel erg dichtbij kom!
"Oh ja" vertel ik terloops als we verder rijden, "midden in de bushbush bij Chateauvert, is er ook een sculpturenpark aangelegd".
Iedereen is stomverbaasd over al die bezienswaardigheden zo dicht bij Favori. Nadat we wijngaard La Reparade ook bekeken hebben, is het tijd om de tomtom aan te zetten met eindbestemming Cotignac. Onderweg brult Marijke het ineens uit: "ik zie een geweldig kasteel. Ben, stop de auto!" Ben rijdt rustig door, maar zoekt een plek om te keren. We zien alleen een paar grijsblauwe torens en besluiten het pad af te rijden. Er staat 'verboden toegang' en in gedachten zie ik al een leger woest grommende honden op de auto afstormen!
Na een paar minuten rijden zijn we sprakeloos! Het is dat de ingepakte palmen enigszins afbreuk doen... verder is het een plaatje!
Een kasteel uit een sprookje (op naar deel 2).
"Zie je nou wel! Wat het eerste in je opkomt, is meestal het beste, of in dit geval de goede. Het is geen patrijs, maar een mannetjesfazant die net zijn veren kwijt is", zegt Veertje.
BeantwoordenVerwijderen