De kleinkinderen op Favori (1)

Hoera. Het is weer zomervakantie. Tijd om naar opa en oma in Frankrijk te gaan.

Van links naar rechts zie je: Juliette (9), Daan (10), Julius (10), Frederique (8) en Roos (7). En wie staat er weer met de rug naar de camera? Tuurlijk, het is TchinTchin weer! Zij is 5 jaar en Kiba die ergens in de buurt rondloopt, is 3 jaar.

We gedenken de dood van Puck en Pedoe. Opa en oma hebben een mooie grafsteen gekocht.

Om de beurt wordt er iets verteld over Puck en Pedoe. Daan begint...

Dan is Roos aan de beurt...

Papa Han en Florian (3) luisteren.

Roos ziet nu een moeilijk woordje... Daan komt even helpen.

Frederique heeft geen papier nodig. Zij kent het uit haar hoofd.

Tot slot drinken we champagne. Het was een mooie eredienst.

Dan is er barbecue. Papa Han gaat rond met het geroosterde vlees. Mama Rianne snijdt het in kleine stukjes.

Mmmm... smullen maar!

De volgende dag moet er geld verdiend worden. Juliette, Florian en Daan helpen in de cave met het schoonmaken van de cuves. De cave is het grootste en langste gebouw op Favori. Hier staan de wijnvaten die in het Frans cuves heten. In september met de oogst, gaan de druiven in de cuve om wijn te worden. Op de foto zie je hoe het deksel van een cuve schoongemaakt wordt.

Alle kleinkinderen hebben een eigen cuve. Hier maakt Juliette haar eigen cuve schoon.

In deel 2 zie je Thom, Sophie en Emma.

De kleinkinderen op Favori (2)

Het duurde enkele dagen voordat Daniël de klusjesman tijd had om de mooie oranje tractor te repareren... de tractor waar Thom (2) erg graag op wil rijden! Oma had gezien dat er iets gelast moest worden en opa was op zakenreis, dus mocht Daniël het doen. Toen was het eindelijk zover en kon Thom met de tractor op de foto.

Maar je zal net zien! Springt TchinTchin voor de camera! Aan de kant TchinTchin. Ga eens gauw ergens anders met je balletje spelen!

De volgende foto is wel gelukt. Geen snuit van TchinTchin te zien.

Kijk! Sophie (6) heeft haar ontbijt ook op en mag ook buiten spelen.

Zij wil haar mooie roze petje aan Thom laten zien. En ermee op de foto wil ze ook wel. Het is niet alleen een mooi petje... het is ook een handig petje. Het heeft flapjes voor de oren. Zo kan de zon haar oren niet verbranden.

Papa Brian brengt Emma (5) naar oma.

Emma vindt het erg gezellig om bij oma op schoot te zitten. Zo vaak gebeurt dat niet. Oma pakt zo'n beetje eens per 1,5 maand het vliegtuig... de ene keer naar Sophie en Emma in Schotland, en de andere keer naar Thom in Nederland.

Mama Rachel komt de haren van Emma borstelen. Vandaag (op de foto is het zaterdag 6 augustus) wordt de verjaardag van Emma gevierd. Die was eigenlijk gisteren, maar toen waren ze de hele dag aan het reizen om bij opa en oma te komen. Een verjaardag in het vliegtuig is niet zo leuk. Die wordt met taart en kado's gezellig bij opa en oma in Frankrijk gevierd.

Sophie en Thom gaan racen met een kleine tractor. En TchinTchin wacht geduldig tot het balletje wordt gegooid.

Pas op! Niet zo hard! Nu is de tractor omgevallen. Thom gaat hem weer snel overeind zetten. TchinTchin laat steeds duidelijker merken wat ze wil. Ze laat het balletje dicht bij Sophie vallen. Kom op Sophie, gooi die bal nou eens, denkt TchinTchin.

Brian laat aan Thom zien hoe je boomstammen kan stapelen in de kiepwagen achter de trekker. Sophie wil het ook graag zien, en komt er al aangerend. Voor Sophie en Emma is dit nog maar de eerste dag bij opa en oma op Favori... Thom is er al een weekje. Gelukkig zijn ze er samen nog heeeel veeeel nachtjes.

Met Nathalie, de Franse Alpen in

Vanochtend is ie dan eindelijk geplaatst; de reportage over mijn weekend in de Franse Alpen. Daar bezocht ik Nathalie die boerin en herderin is. Ik ging met haar mee de bergen in en zag haar aan het werk, samen met de patou's (waakhonden) Dune en Bouini, en Nel de border collie. Ook kregen we nog bezoek van een stel varkens met wel heel bijzonder kroost! De reportage begint met een paar sfeerfoto's van het dorpje Eourres dat op bijna 1000 meter hoogte ligt.

Bij deze reportage schreef ik de blog 'Afzien onder de Provençaalse zon'. Deze blog komt in grote lijnen overeen met de blog 'bloemen plukken' die ik vorige maand geplaatst heb. Maar voor 'Boerderij' is het een iets ander jasje geworden.

Het was allemaal zo indrukwekkend! De prachtige natuur... de verschillende schapen- en geitenrassen... de samenwerking tussen Nel de border collie en Nathalie. Maar wat me het meest boeide, is de waaksheid van de patou die dag en nacht bij de kudde blijft. Een foto, en een dag om nooit meer te vergeten!

De autorit van Favori naar Eourres was echt genieten. Hier ben ik uitgestapt voor het wuivende gras en graan (niet goed te zien), en tussen al dat groen het rood van de klaprozen.

Eindelijk zie ik weer koeien en meteen staat de auto stil :-) Gelukkig reed er niemand achter me! Het zijn Limousins (donker) en Blonde d'Aquitaine. Beide zijn vleesrassen (zoogkoeien). En die ene grijze? Die moet ik nog opzoeken in het prachtige fotoboek dat ik net gekocht heb, en waar alle Franse rassen instaan. Maar het kan natuurlijk ook een allochtoon zijn :-)

Op de terugweg reed ik door een streek waar veel appels worden geteeld... dacht ik, toen ik daar stond te fotograferen. Nu ik de foto's zo terugzie, vraag ik me af of het wel appels zijn! Wie het weet, mag het zeggen!

Nog meer fruit. Maar het ging me om de wolken.

Op dit dorpspleintje werden net een stel schapen getooid met papieren bloemen, in een vrachtwagentje geladen. Het feest was ter ere van de transhumance. Op deze dag wordt het vee naar de bergen gebracht om de zomer door te brengen. Deze kraam is in alle opzichten vrolijk. De lachende vrouw... de bloemen en het gras op de vaas... en het brood waar je zo de tanden in wil zetten. Ook bijzonder: de holle plataan.

Lekker Hollands gevoel... de kroeg van Annie en Gerard.

Eerste blik op de Citadelle van het mooie stadje Sisteron. De Citadelle werd gebruikt om de stad te verdedigen tegen de troepen van Napoleon.

Wat mooi! Geen enkel huisje is dezelfde. Kijk hoe smal ze zijn! De rivier heet de Durance.

Heel knap gebouwd! Zie de verticale lijn die gevormd wordt door de rots, en doorloopt in de toren op de oude stadsmuur.

Vakantiegroeten

Sommige dingen veranderen nooit! TchinTchin zul je nooit zonder takjes in haar bek zien. Eén is nooit genoeg... als het even kan, zijn het er 2 of 3.

Geconcentreerd kijkt ze je aan. Zal er nog met takjes gegooid gaan worden?

"Nee TchinTchin, nu even niet. Ik ben een boek aan het lezen", zegt Hanneke. "Bovendien is het veel te warm om je zo uit te sloven". Ook Lucy de kip is even niet aan het scharrelen, en houdt lekker siësta bij Hanneke op schoot. Wanneer Hanneke haar aait, gaan haar oogjes tevreden dicht.

En natuurlijk is Kiba weer stikjaloers... en doet een poging Lucy aan haar vleugel van schoot af te trekken! "No Kiba! Reste la (blijf)", moppert Hanneke.

De komende 2 weken hoef ik even geen takjes te gooien, of Kiba terecht te zetten. Ik zit lekker in de Travel Truck 'La Bohémienne' op deze camping.

Een historische dag!

Donderdag 4 augustus was een historische dag! Niet alleen omdat mijn vader dan jarig is... ook omdat het me na veel halsbrekende toeren gelukt is, in een cuve (wijnvat) met een klein type deur te komen :-)

De afgelopen weken ben ik bezig geweest alle cuves schoon te maken voor de oogst. Een 5tal cuves zorgde voor hoofdbrekens, want rara hoe kom je daarin? De deuropening meet maar liefst 40 x 30 cm!! Na een paar pijnlijke spagaatpogingen, was het me al snel duidelijk dat het liggend moest. Maar ja, waar ga je op liggen? Ik maakte een verhoging door op de rode kuipen een plaat te leggen (best wel slim toch! :-)... ging op mijn rug liggen... stak mijn hoofd naar binnen... en toen?! Geen flauw idee hoe nu verder?! Aan mijn broer Simon die hier een paar dagen was, legde ik mijn dilemma voor, waarop hij opperde: "ga aan een ladder hangen en werk jezelf dan naar binnen"! "Huh! Grapjas! Doe je het effe voor?" Maar dat gebeurde niet, want we hebben nu vakantie! Een paar dagen later kwam Henk met de oplossing: "met de buik op de rand gaan hangen, en jezelf dan steunend op de handen naar binnen werken". Ah, zo moet dat dus. De rand bleek onwijs veel pijn te doen, maar een oud kussen van een tuinstoel bracht redding.

Al zeg ik het zelf: voor een 41-jarige kont, ziet het er nog behoorlijk strak uit ;-)

Hup, en schuiven maar!

En nog een beetje...

Ziezo! Ik ben erin! De bril dient ter bescherming van mijn ogen, voor het rondvliegende wijnsteen (afzetting op de wanden). En niet te zien: de oordoppen, want de hogedrukreiniger maakt een hels kabaal op het roestvrije staal van de cuves. Er komt heel wat bij kijken, voordat de wijn in het vat zit :-)

Fiene in Frankrijk (1)

Een kijkje in het foto-album van de familie Wijnveen...

Dit is mijn broer Simon Wijnveen, met de 7 maanden oude Fiene op zijn arm.

Hij is getrouwd met Sandra Damkot.

Zittend voor de tent in Castellane, kwam Simon met de volgende uitspraak: "Tsja Fiene... je hebt nu eenmaal geen ouders die gewoon naar Drenthe op vakantie gaan :-) We zijn helemaal met je naar de Provence gereden!

*

Het maakt Fiene niets uit. Als Sofie de giraffe maar meegaat, wil ze overal naar toe :-) Om te laten zien hoe leuk ze het vindt, is ze gelijk op de eerste vakantiedag, 's avonds na de fles van half 8 niet meer wakker geworden voor de late fles. Ze slaapt nu de hele nacht door tot 's morgens half 8. Hoera! Simon & Sandra vinden het geweldig!

Het is zaterdag 23 juli en ik ga naar Castellane. Hier sta ik bij het Lac de Sainte-Croix waar ik grotendeels omheen gereden ben. Het is ontzettend druk op de smalle bergweggetjes, maar gezien het feit dat het één van de beruchte 'zwarte' zaterdagen is, mag ik niet klagen... geen file... alleen erg langzaam rijdend verkeer door de vele campers.

*

Lekker bijkomen voor de tent met Fiene op mijn schoot. De laatste, en eerste keer dat ik Fiene op schoot had, was in februari, 1,5 maand na haar geboorte (30/12/10).
*

Mmmm, wat ruikt ze toch lekker naar baby. Ondertussen luister ik naar het (vermakelijke :-) gesprek tussen de ouders... Sandra: "ze heeft mijn kleur ogen". Simon: "Nee hoor, jij hebt helemaal geen blauwe ogen. Ze heeft mijn kleur ogen" (trots). Sandra (teleurgesteld): "Oh. Vroeger toen ik klein was, schreef ik in allerlei boekjes dat ik blauwe ogen had. Welke kleur zijn ze dan?" Simon: "Wat dacht je van grijs!" Sandra: "Oké, maar ik hoop wel dat ze mijn haren krijgt, en niet de jouwe" :-)

Lekker dik luierkontje :-)

's Middags gaan we naar Castellane. Sfeervol, historisch, en heel veel vakantiegangers.

Terwijl Simon zich vermaakt met de kinderwagen...
*

genieten Sandra en ik van de mooie gevels...
*

en van de wat verlopen gevels... maar die hebben ook hun charme.
*

We horen muziek...

en komen uit op een plein, waar een fanfare speelt.

De vrolijke muziek doet Fiene naar haar voetjes grijpen.

Na een drankje op een terrasje, gaan we terug naar de tent... (wordt vervolgd).

De foto's met een * zijn gemaakt door Sandra Wijnveen-Damkot.