Bloemen plukken!

Kijk ze weer zitten! Mensen van het goede leven! Wordt er ook nog gewerkt op Favori, of zitten ze alleen maar koffie te leuten?

Oké dan... na alle blogs over eetfestijnen, naakt zwemmen en kooplust, gaan we nu aan het werk. Maar eerst een bak leut. Aan de koffie zitten van l.n.r.: Wim en Wil (mooi hoedje :-), Hanneke, Arna en Marijke.

Om de druiven groot en sappig te krijgen, is het belangrijk dat de ondergroei wordt verwijderd. Ondergroei is alles wat onder de 2 armen (leggers) groeit. Zie de wijnstok voor je als een letter T. We willen alleen de druiven die op de T groeien + die druiven die er net onder hangen. Reden: de oogstmachine schudt tot circa 10 cm. onder de leggers, de druiven eraf. Alles wat halverwege uit de stam en uit de grond groeit, en waar de wijnstok zijn energie aan verspilt, halen we weg. Dit noemen we op z'n Frans 'èpamprage'. Het Nederlandse woord weten we niet, maar je zou het kunnen vertalen als 'het kaal maken van de stam'.

Hierboven zie je halverwege de stam een takje dat verwijderd gaat worden. Wanneer je ook het teveel aan druiven op de legger verwijdert, noem je dat 'ebourgeoner'. Met 37 hectare wijngaard en gemiddeld 8 man aan het werk, is 'de ebourgeoner' geen haalbare kaart. Dus laten we op de legger alle druiven zitten en maken alleen de stam kaal. 'Alleen'! Maanden zijn we bezig geweest in de meestal moordende hitte. Niet alleen de tong van TchinTchin hing eruit :-)

De titel 'bloemen plukken' slaat op 'de èpamprage' in de eerste weken (begin tot half mei). Uit de stam spruiten dan kleine blaadjes die een teer, roze randje hebben, en nog half in de knop op een bloemetje lijken. Wanneer je dan met je handen langs de stam glijdt, vallen 'deze bloemen' er zo af. Helaas voor ons kunnen we in deze beginfase niet overal tegelijk 'de bloemen plukken', en groeien deze uit tot kleine rankjes... die als je ze niet op tijd weghaalt, enorme ranken worden van soms wel enkele meters lang. Deze worden zo hard (het verhouten) dat er van 'langs de stam glijden' geen sprake meer is. Iedereen loopt met een snoeischaar rond. Vaak knipt men met de ene, en glijdt men met de andere hand. Op de foto: Stan & Margaret.

Mijn idyllische beeld dat ik had, toen ik afgelopen winter onder het snoeien voor het eerst de term 'bloemen plukken' hoorde, bestaat niet meer! Door de gebukte houding, de hitte, de muggen en de steekvliegen, is 'de èpamprage' een zware job. Neem deze foto. Dit is een verwilderde wijnstok die geen druiven zal krijgen. Alles moet weg, want deze ranken groeien zo hard, dat ze 'de buren' verstikken. Alleen de ranken weghalen heeft geen zin... dan groeien er morgen weer nieuwe :-( Je moet echt de grond in, zien dat je de wortel meepakt.

En zo ziet het eruit na het knipwerk... een enorme bult groen blad in het pad, en een 'dode' stam'.

We zijn half mei begonnen met 'de èpamprage'. In juli deed mijn hand, door het geknip met de snoeischaar, zo'n zeer dat ik een volle waterkoker niet meer op kon tillen! Zodoende konden mensen mij deze maand ook met het elektrische snoeimes om zien lopen... een mens moet toch wat :-) Alle Favorianen weer thuis voor de buis (of waar dan ook :-) en Paul en Carla al druk met de voorbereidingen voor de oogst (het schoonmaken en nalopen van alle machines)... heb ik in m'n eentje met elektrisch snoeimes het hele geitenveld (wijngaard op de voormalige geitenweide, achter het geitenhok) van de ondergroei afgeholpen. Iedere dag een paar rijen. 'Bloemen plukken'... hou er maar over op!

Op deze foto zie je 'normale' ondergroei, dus niet verwilderd. Wel veel druifjes, maar helaas... ook dit gaat allemaal weg.

Behalve het weghalen van de ondergroei, worden ook de te lange ranken gekortwiekt. Dit heet 'ecimeren' en zou je kunnen vertalen als 'trimmen'. De ecimeuse (zelf verzonnen, maar of het klopt? :-) zit voorop de tractor en bestaat uit vele snijdende messen.

Staand in de wijngaard, ziet het er behoorlijk heftig uit, al die op en neer gaande messen. Niet te zien op de foto, maar de bladeren vliegen in het rond! Ook niet te zien: een knotsgekke TchinTchin die haar best doet in de wielen te bijten en continu heen en weer rent, vóór de tractor langs. Ik ben als de dood dat ze eronder komt!

Een prachtig gezicht. Als je heel goed kijkt (klik op de foto), zie je rechts van het pad van waaruit ik de foto heb gemaakt, dat het er vrij strak uitziet. Links van dit pad, waar het er wat wilder uitziet, moet alles nog getrimd worden.

Maar de ecimeuse loopt niet lekker. Voortdurend loopt de linkerkant (op de foto rechts) vast. Dan moet Henk van de trekker af, om de boel los te maken. Hier gaan de balken met messen omhoog, om de wijngaard uit te kunnen rijden.

En hier wordt de balk nagekeken. De vele messen zijn goed te zien. Zo zijn we met z'n allen druk bezig, om straks weer wijn in het vat te hebben. De vele Favorianen kruipend, steunend en zwetend tussen de wijnstokken... en Henk vele, vele uren op de trekker. Want 'het ecimeren' is niet het enige... ook de onkruidbestrijding, het woelen van de grond, en de ziektebestrijding, kosten vele trekkeruurtjes!

Dan ben je blij dat de koffie klaar staat! En ben ik weer bij het begin van de blog! Waar zouden we toch zijn, zonder een bakje koffie op z'n tijd!

Met dank aan Ben voor de koffie-foto's, en voor de foto van de dikke druiven :-)

PS Volgend jaar aandacht voor een ander mega-karwei: het herstellen en aanspannen van alle draden die boven de wijnstokken hangen. Dit werk nemen Paul en Carla altijd voor hun rekening.