Favori Mon Amour (1)

De verhalen zijn er wel, dat mensen op Favori arriveerden, en het al snel bekeken hadden. Sterker nog: ooit was er een echtpaar dat het één en ander op Favori zou gaan schilderen. Zij kwamen het eind van de dag aan... en namen 's nachts de benen! Blijkbaar was de moed hen in de schoenen gezakt en durfden ze dat niet te zeggen. En Hanneke de volgende ochtend maar denken: wat blijven die gordijnen toch lang dicht :-) Rond het middaguur durfde ze haar hoofd om de deur te steken... om tot de ontdekking te komen dat de vogels gevlogen waren.

Maar de meeste mensen voelen zich gelijk thuis, of zijn diep onder de indruk. Mijn zusje Mary die in mei een paar dagen is geweest, schreef na het zien van nieuwe foto's op deze blog: ik wil wel zo het vliegtuig boeken! En ook mijn neef Ed, die met zijn vrouw Sonja een middag op Favori doorbrachten, zou het liefst in oktober de oogst meemaken. Leuk, al die enthousiaste reacties.

Ed en Sonja zaten eind juni op een camping in Lourmarin... dat ligt tussen Avignon en Aix de Provence. Een rit naar Favori was dan ook zo gereden. Na een verkoelend drankje, is het tijd voor de rondleiding. Eerst door een wijngaard...

en dan waar de wijn gemaakt wordt; de cave. Op de cuves zie je de namen van alle kleinkinderen van Henk en Hanneke. Dit zijn de betonnen cuves, en achteraan (niet te zien op deze foto) staan de enorme epoxy (roestvrij stalen) cuves.

Natuurlijk moet er wijn mee naar huis! Het werd de rosé en ik heb via de mail al het verzoek om in de eerstvolgende auto die richting de Achterhoek gaat, nog een doos te schuiven... dus Simon (mijn broer die volgende week naar de Gorges du Verdon vertrekt), niet teveel bagage meenemen :-)

En dan is het tijd voor de pizza. Die gaan we met z'n allen eten, en spelen gelijk een partijtje jeu-de-boules. Franser kan het niet! Maar de pizzaboer gooit roet in het eten. Deze donderdag houdt hij zijn deuren gesloten. Het was al 19.00 uur geweest, toen we daar achterkwamen, en onze magen rammelden te hard om naar St. Maximin te rijden. Dan heb je om 20.00 uur nog niets te eten!

Op de foto met de klok mee: Kiba, Hanneke, Henk, Ed, Roel en Stan. Rechts: TchinTchin met op het bankje, Arna (het zusje van Hanneke) en Margaret. En daar weer achter zie je Ben met zijn bord in de hand, al denkend: waar blijft de pizza :-)

Tsja! Daar sta je dan... met alle etenswaren in de vriezer. Gelukkig hadden de kippen eitjes gelegd. Samen met wat spekjes en met tomaten van Marijke, werd het een prima omeletje. Mijn gastvrouw-ego liep wel een deukje op... vooral toen er 's avonds een sms kwam: wij zijn veilig thuis. Thanks voor de pizza :-)

De foto's zijn gemaakt door Sonja.