Ingezonden werk

Via de mail kwamen er al complimenten binnen over de mooie en afsluitende blog over de handpluk. Bedankt mensen. Maar we zijn er nog niet... er komt nog een toetje, namelijk de ingezonden foto's van Cees, Roel, Marie-Jo en Carla. Als het een fotowedstrijd zou zijn, had ik niet kunnen kiezen tussen de nummer 1 en 2. Daarom beide op de eerste plaats:

De (t)huisberg, ingezonden door Roel (uitzicht vanaf Favori).

Het lossen van de druiven, ingezonden door Cees. Hanneke strooit poeder bij de druiven, om oxidatie tegen te gaan.

Waarom kijken Angelique en ik zo geconcentreerd naar de grond? Wel, de pomp heeft weer kuren en gooit de druiven eruit, in plaats van de buis in, door naar de pers. "Stop de pomp" roepen wij naar Cees die de groene en rode knop bedient. Dat wordt weer vegen!

Mooi groen en oranje.

We zijn klaar met de handpluk. Zijn alle emmers uit de wijngaard!

Hoedje voor de warmte.

Mopperde Marie-Jo dat Paul nou nooit eens normaal op de foto staat (zie blog handpluk)... deze vind ik absoluut fotogeniek :-)

"Toe Marie-Jo, maak je ook een foto van mij?". "Heb ik gisteren gedaan hoor, maar je had het niet in de gaten" zegt Marie-Jo. "Gisteren! Maar toen had ik dat ouwe vestje aan en mijn haren niet leuk. Graag nog een nieuwe foto please" :-)

Koffiepauze.

Mooie petjes (achter mij: Karien en Evert).

Paul even lekker onderuit en een paffie erbij.

Heerlijke lunch op Favori.

Cees voor het eerst op de tractor.

En hieronder nog wat eigen werk...

Ook Karien heeft nog nooit tractor gereden en wil dat graag eens proberen. Roel legt uit welke knoppen en hendeltjes belangrijk zijn en welke niet aangeraakt mogen worden :-)

Even inzoomen op de geconcentreerde gezichten... men kijkt naar de druiven die gelost worden. Van links naar rechts: Henk, Hanneke, Eef, Karien en Wim.

De druiven zijn in de receptie gestort en zijn nu op weg naar de ontsteler.

Vond Cees de handpluk niet zo leuk en maakte ik een grapje over zijn gezicht dat boekdelen sprak... zoals beloofd nu een vrolijke Cees op de foto, samen met Angelique.

14 mooie dagen

Subtitel: wat is de mens toch kwetsbaar!

Terugrijdend uit de Vogezen, waar ik de afgelopen 2 weken op vakantie ben geweest, stond ik een half uur in de file. Van de 3 rijbanen waren er ruim 2,5 afgesloten. Toen ik eindelijk de plek mocht passeren, voorzichtig rijdend om de vangrail niet te raken, me afvragend waarom een hulpverlener zo druk stond te schreeuwen en te gebaren naar het langsrijdende verkeer... toen ik de plek passeerde, begreep ik waarom. Op dat moment werd er een man gereanimeerd. Zijn ontblote bovenlijf, zijn haar dat zachtjes door de wind bewogen werd, de drukkende handen van de hulpverlener op zijn borst, de mist die al wat aan het wegtrekken was en het erge, een wit tentje om zijn overleden reisgenoot... deze beelden staan nog steeds op mijn netvlies gegrift. Wat zie je veel in één oogopslag! Hoe betrekkelijk is alles! Zo rijd je op de snelweg, en zo glipt het leven uit je weg... in een enkele seconde! Ontzettend kwetsbaar voelde ik me, en eenzaam bij de gedachte daar zelf te liggen... dood te liggen gaan. Ik dacht aan de dierbaren van de slachtoffers. Of zou de man nog in leven zijn?

Het is lang geleden dat ik me zo kwetsbaar heb gevoeld. Dat was tijdens de vele operaties in die roerige DEStijd (de baarmoederhalskankercellen op de verkeerde plaats). Liggend op de operatietafel, de anesthesist die de narcosevloeistof in de aderen laat druppelen, een kort moment van paniek (je hebt toch wel het goede middel gepakt... ik word toch wel weer wakker?) En al snel het vredige gevoel... langzaam voel je hoe je wegglijdt...

Hé jasses Veer! Wat somber allemaal! Leuke vakantie gehad? Ja hoor, echt geweldig. Kijk maar...

De eerste 3 dagen logeerde ik bij Annelies van der Eijk in Melisey. Haar boerderij en molen heet Moulin Begeot. Hoewel het de ochtenden flink regende, was het 's middags droog en heb ik heel wat foto's genomen. Allemaal voor 'Boerderij' maar hieronder vast een voorproefje.

Naast het houden van 40 Alpiner melkgeiten, het maken van de kaas en de verzorging van een 11tal ezels, vond Annelies ook nog tijd de oude, prachtige molen te restaureren.

Ze laat me zien hoe alles werkt...

hoe de toevoer van het water geregeld wordt,

en de toepassingen in de molen. Op de voorgrond zie je de zaag en daarachter de pers voor bijvoorbeeld walnoten en koolzaad (als ik het me goed herinner). Beide kunnen dus op de watermolen worden aangesloten.

Buiten is er veel te zien. Een bok die van een groen blaadje geniet... zelfs hele takken werden er van de struiken getrokken. Neem geiten, en het scheelt je bergen snoeiwerk!

Er zijn wel 15 katten. Het allermooiste exemplaar poseert maar wat graag op de prachtige oude kar die voor het woonhuis en de winkel staat.

We brachten de ezels naar een weide, ik schat zo'n 3 km. vanaf de boerderij gelegen.

En daarna de geiten. Dit alles in een stevig tempo. De dagen erna verliepen wat hobbelig, door flinke spierpijn in beide wreven :-)

Na Moulin Begeot logeerde ik in de gite bij de geitenboerderij van ECOlonie in Hennezel. Dit is een ecologische leefgemeenschap in de Vogezen, waar 12 Nederlanders en 5 kinderen hun permanente woon- en werkplek hebben, en het hele jaar door bijgestaan worden door 200 vrijwilligers. Voor de ingang van de gite die achterin de boerderij ligt, moet je de hal in (boog). De kaasmakerij bevindt zich in het blauw geverfde gedeelte. De stal ligt dus rechts van de kaasmakerij.

Op dit moment worden er 51 Saanergeiten gemolken. Het zijn de laatste beetjes... de geiten gaan de volgende maand droog en krijgen in januari en februari hun lammeren.

De melktafel waar 12 geiten gemolken worden.

Een boerderij is geen boerderij als er geen kippen zijn.

Net als bij Annelies, ook hier vermaak om de bok. Bram checkt voortdurend zijn vrouwen of ze wel drachtig zijn. Of zou hij wat anders ruiken? De natuur is een wonder!

Het hoofdgebouw van ECOlonie waar onder meer het hotel zit, de winkel, en de gezamenlijke eetruimte.

Het logo van ECOlonie, het labyrint.

Lees hier de betekenis van het labyrint (klik op de foto).

Kaaseter dat ik ben (met een dikke halve kilo kom ik de week echt niet door :-) was een kijkje in de kaasmakerij ook erg boeiend. Op de foto is de melk aan het stremmen.

Verder heb ik veel in de omgeving gewandeld. De prachtige herfstkleuren van de bomen, de weides met de koeien, de slaperige gehuchtjes... geweldig mooi! Op de foto een Schotse Hooglander.

En nog even over ' je kwetsbaar voelen': tijdens een wandeling door het bos bij het meer van Clairey, in de buurt van ECOlonie, brak er met donderend geraas een wild zwijn door de struiken, ik schat zo'n 10 meter voor mij uit. Een seconde schrik... wat als het enorme beest op me afrent. Maar het zwijn dacht maar aan één ding... hij vloog het pad over, de struiken weer in en plons, zo het meer in. De plons klonk alsof een heel stel mannen tegelijk de duikplank afspringen, en als een bom in het water neerkomen :-) Kunnen wilde zwijnen zwemmen? Ik heb nog gekeken of ik wat in het meer zag drijven, maar nee. Net als de eland met 2ling in het Noorse dorp waar ik gewoond heb, een bijzonder moment om aan terug te denken.

Druiven plukken

Op vrijdag 30 september begonnen we aan de handpluk in de wijngaard Avenede, een paar km buiten Bras gelegen. Deze 0,25 hectare hadden we met 18 man vóór de lunch zo geplukt.

De maandag en dinsdag erop waren we met 3 man extra en plukten de druiven in wijngaard Rai, 1 hectare groot.

Tijdens het plukken heb ik alle plukkers op de foto gezet...

Als eerste Paul & Carla, al voor het 6de jaar op Favori. Het snoeiseizoen in het voorjaar en aansluitend daarop het repareren van de draden is hun favoriete seizoen. Dit is de 3de oogst die zij meemaken. Ze hebben 2 vrienden uitgenodigd de handpluk mee te maken. Dit zijn Paul & Marie-Jo, hieronder op de foto.

Marie-Jo: "Paul, kan je nou nooit eens normaal op de foto?"

Dit zijn Gijs & Angelique die de hele oogst meegemaakt hebben. Zij hebben vriend Helmich meegenomen die de afgelopen weken alle wijn gefilterd heeft en ook deze dag aan het filteren is.

Hier zien we Roel de tractor verzetten, en Evert die toekijkt. Roel is begin januari op Favori gekomen en nu de oogst er bijna op zit, kan hij terugkijken op een jaar 'in de wijn'.

De komende weken zal hij het woelen (ondiep ploegen) van de wijngaarden voor zijn rekening nemen. Daarna wacht de Portugese zon op hem, en weer nieuwe belevenissen. En wie weet, volgend jaar weer even snoeien op Favori :-)

Dit is Karien, een vriendin van Roel. Karien woont op Texel en houdt van het buitenleven. Een druivenpluk in de Provençe had zij nog nooit meegemaakt, dus toen de uitnodiging van Roel kwam, was het vliegtuig zo geboekt.

Een advertentie in het Camperblad leverde aardig wat reacties op. Uiteindelijk kwamen er 3 (nieuwe) echtparen om te plukken. Dit zijn Jan & Tjitske die regelmatig naar Frankrijk gaan om familie te bezoeken, en om Franse wijnen te kopen. Een druivenoogst hadden zij nog niet eerder meegemaakt, dus na het lezen van de advertentie werd de knoop snel doorgehakt. Jan houdt erg van jeu de boules en heeft in Nederland zelfs een cursus gevolgd. Op Favori heeft hij zijn hart wel kunnen ophalen... er zijn heel wat bloedstollend spannende partijtjes gespeeld!

De meeste campergasten kwamen 2 dagen vóór de handpluk naar Favori. Cees & Eef kwamen eerder en zij hebben bijna de hele oogst meegemaakt en meegeholpen bij de ontvangst en verwerking van de druiven (foto's komen nog). Om Cees te citeren: "Ik ben ook heel erg blij dat wij dat gedaan hebben, want ik vind dit (de handpluk) dus helemaal niets aan. Het was de eerste, maar ook de laatste keer!" Wel Cees, het is aan je gezicht te zien :-) Gelukkig zijn er nog foto's waar je ontzettend enthousiast op staat... zoals gezegd, die komen nog.

Marty & Evert zijn oude rotten in het vak. Dit is hun 5de oogst. Marty: "we kijken er het hele jaar naar uit". Ook zij hebben vrienden meegenomen...

dat zijn Martha & Wim. Voor hen is het de eerste handpluk. Wim: "vermoeiend, maar voor herhaling vatbaar". Martha: "het is hartstikke leuk".

Arna, het zusje van Hanneke, heeft eerder op Favori gewoond. Ze woont nu weer in Nederland, maar als het even kan is ze met de handpluk van de partij. Over ervaring gesproken: Arna heeft al minstens 10 oogsten  meegemaakt!

Hier op de foto met Henk.

Carla had haar nieuwe mobiel bij zich en wilde nog wel even wat oefenen in het fotograferen... gelukkig, komt de fotograaf ook eens op de foto :-)

Met zijn allen hebben we 15.000 kilo druiven geplukt, goed voor 10.000 liter wijn. Petje af, mensen en bedankt voor alle hulp en gezelligheid :-)

(op eigen verzoek staan Henk & Maria niet op de foto)