De fotoserie 'De Ballen eraf' is bijna 14.000 keer bekeken. Die over Sjaak en zijn gezin meer dan 10.000 keer. Leuk! Daar doe ik het voor! Nog leuker zijn de hartverwarmende reacties die kennissen, vrienden, maar ook onbekenden, schreven aan Sjaak. Men vroeg om meer info wat betreft het pendelen. Daarom een nieuwe blog over dit fascinerende onderwerp.
3 jaar boerin in Noorwegen, 1,5 jaar op een wijndomaine in Frankrijk, toen weer 4 maanden Noorwegen... ik reis wat af :-)
vrijdag 26 november 2010
Pendelen bij koeien werkt, maar hoe?!
De fotoserie 'De Ballen eraf' is bijna 14.000 keer bekeken. Die over Sjaak en zijn gezin meer dan 10.000 keer. Leuk! Daar doe ik het voor! Nog leuker zijn de hartverwarmende reacties die kennissen, vrienden, maar ook onbekenden, schreven aan Sjaak. Men vroeg om meer info wat betreft het pendelen. Daarom een nieuwe blog over dit fascinerende onderwerp.
zondag 7 november 2010
Het is wit met zwart en het zit nooit stil!
Het is wit met zwart en het zit nooit stil. Rara, wat is dat? Het antwoord is: een Dalmatiërpup. De gelukkige eigenaresse heet Hanna Lykles, afkomstig uit Friesland, en sinds kort wonend in Perpezac-le-Blanc. Pup Lara veroverde mijn hart, en op het ciderfeest in Cublac deed ik een poging haar op de foto te zetten. Een onmogelijke opgave volgens Hanna, want Lara zit echt nooit stil. Maar de aanhouder wint...
Al googelend vond ik het bijzondere verhaal van een moeder en een dochter die uit een asiel 2 oude Dalmatiërs halen. Dino (12) en Spetter (13) zijn doof, willen bij elkaar blijven, en zullen wel nooit meer uit het asiel komen! Of toch wel? Lees hier het aangrijpende verhaal.
Al struinend en fotograferend door Cublac, stuit ik op Hanna die graag even wat wil eten. Of ik even op Lara wil passen? "Oh, geen enkel probleem. Blijf zolang weg als je wilt". Of kom nooit meer terug :0) denk ik er achteraan en installeer me op het muurtje met Lara's heerlijke, warme lijfje op mijn schoot.
Aan het eind van de middag komen Hanna en Lara opnieuw langs de kraam waar Antoine en Inez met hun spullen staan. Lara zit uitgeput in een rugzakje. De hele dag door al die mensen die je willen aaien. Het valt niet mee! Hanna weet niet meer waar ze haar auto die ochtend heeft geparkeerd :0) en gaat verder op zoek. Lara mag bij ons in de auto lekker even een dutje doen.
De laatste foto's zijn gemaakt bij Hanna en Lara thuis. Beest, zit toch eens stil! Bij het zien van een denneappel, verandert Lara in een razende furie.
Om even later met Knuf tussen haar voorpootjes geklemd, vertederend te poseren.
vrijdag 5 november 2010
Van Rabobank naar Noorse boerderij
Deze foto's zijn genomen op 7 juli '10 bij Sjaak en Corrie Mocking in Jørem, gemeente Grong in Noorwegen. Over hun emigratie en het eerste jaar op de boerderij, heb ik een blog en fotoserie gemaakt die vandaag op 'Boerderij' zijn geplaatst. In de blog is de serie niet aanklikbaar, dus hier de link van de fotoserie.
donderdag 4 november 2010
Ciderfeest in Cublac
Het is een stralende zondag begin oktober, als in Cublac het jaarlijkse ciderfeest wordt gehouden. Inez en Antoine, de eigenaren van de gite waar ik verblijf, staan met hun spullen op de vide grenier, dat 'lege zolder' betekent. Dat klinkt gezelliger dan 'rommelmarkt', maar het idee is hetzelfde. Het is vroeg in de ochtend en Inez stalt de kleding, shawls, prullaria, lappen en kussens uit. Ik maak een serie foto's...
Typisch Frans sfeervol straatje met allerlei standhouders.
Vroeg in de morgen is de paella al klaar.
En wie geen paella wil, kan zich te goed doen aan pannekoekjes.
Rotisserie zou je kunnen vertalen als 'roosterie' of 'grillerie'. Mij ging het om de rode wingerd.
En hier draait het eigenlijk om; bergen en bergen appels.
Bijzondere collectie camera's op de vide grenier.
Cublac mag dan een klein dorp zijn, de bibliotheek mag er wezen.
Echte Franse kazen.
Nog weer een kijkje bij de rotisserie.
En hier wordt de cider verkocht.
En hier wordt de cider gemaakt.
De zwengel wordt geïnstalleerd (zie ook rechts 'de Lady in Black' die met haar zwarte paraplu goed tegen de zon is beschermd :0)
De zwengel wordt rondgedraaid en de appelsap loopt eruit.
Aan het eind van de middag maakt Inez de kassa op.
En Antoine zet de stoelen midden op de straat in de hoop dat er iemand letterlijk en figuurlijk opvalt :0) Ze mogen niet meer mee naar huis!
Tot slot de 10 oldtimers die nogal weggedrukt stonden op een strook asfalt langs het park. Ze inspireerden me tot het nemen van vele foto's, die ik samen met de foto's van het ciderfeest tot één boeiende reportage wil smeden. Motto voor het gemiddelde echtpaar: 'ga de eerste zondag van oktober naar Cublac. Voor haar de vele 100den kraampjes om lekker te snuffelen, en voor hem de classic cars!' Nu nog een tijdschrift zoeken die het plaatsen wil!
Op de foto boven een Buick Regal Coupe uit 1979 en links een Lincoln Continental Mark IV uit 1976.
woensdag 3 november 2010
Wandeling naar Brignac-la-Plaine
Het is eind september wanneer ik besluit naar Brignac te wandelen. Vanaf Miège Dame is dat 4,5 km. dat per auto 6 min. duurt als je rijdt zoals de gemiddelde Fransoos rijdt. Eend en ik doen er gezien de steile, smalle weggetjes eens zo lang over. Vandaag blijft Eend thuis want het is prachtig weer en echt de hoogste tijd de camera uit te proberen. Die heeft alleen nog maar de Magnolia in Terrasson gezien. De foto's van de katten rond 'De Plus Belles' heb ik na deze wandeling gemaakt. Ik heb berekend dat ik er zeker 3 uur over zal doen en heb een lunch bij me. Ik ben nog geen 10 min. van huis of ik lig al plat op het weggetje, een graspolletje met bloemetjes te fotograferen dat heel bijzonder, met zijn worteltjes in het asfalt staat. Afijn! Na 2 uur was ik nog niet op de helft en Brignac heb ik dus nooit bereikt. Na foto nummer zoveel stond er plotseling een tekst op de display; battery exhausted. Da's ook wat! Maar eigenlijk ben ik ook wel exhausted! Tijd voor een ligstoel op het terras.
Beetje desolaat huis waar de geelgroene top van de spar prachtig kleurt met het jonge, lichte hout van de luiken.
In de Corrèze heb je prachtige vergezichten.Mooie oude schuur. Blauw op de luiken is veruit favoriet in Frankrijk. Zacht babyblauw, korenbloemenblauw, lavendelblauw, azuurblauw en turquoise.
Deze Limousinkoeien grazen vandaag nog keurig om de moestuin heen. Een paar dagen later lag de afrastering omver, en stonden de 4voeters tussen de sla.
Niet helemaal geslaagde foto... net te weinig koe in beeld.Ik houd van oude schuurtjes...
En deze spant veruit de kroon!
Abonneren op:
Posts (Atom)