Het is wit met zwart en het zit nooit stil. Rara, wat is dat? Het antwoord is: een Dalmatiërpup. De gelukkige eigenaresse heet Hanna Lykles, afkomstig uit Friesland, en sinds kort wonend in Perpezac-le-Blanc. Pup Lara veroverde mijn hart, en op het ciderfeest in Cublac deed ik een poging haar op de foto te zetten. Een onmogelijke opgave volgens Hanna, want Lara zit echt nooit stil. Maar de aanhouder wint...
Al googelend vond ik het bijzondere verhaal van een moeder en een dochter die uit een asiel 2 oude Dalmatiërs halen. Dino (12) en Spetter (13) zijn doof, willen bij elkaar blijven, en zullen wel nooit meer uit het asiel komen! Of toch wel? Lees hier het aangrijpende verhaal.
Al struinend en fotograferend door Cublac, stuit ik op Hanna die graag even wat wil eten. Of ik even op Lara wil passen? "Oh, geen enkel probleem. Blijf zolang weg als je wilt". Of kom nooit meer terug :0) denk ik er achteraan en installeer me op het muurtje met Lara's heerlijke, warme lijfje op mijn schoot.
Aan het eind van de middag komen Hanna en Lara opnieuw langs de kraam waar Antoine en Inez met hun spullen staan. Lara zit uitgeput in een rugzakje. De hele dag door al die mensen die je willen aaien. Het valt niet mee! Hanna weet niet meer waar ze haar auto die ochtend heeft geparkeerd :0) en gaat verder op zoek. Lara mag bij ons in de auto lekker even een dutje doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten