Favori in oogstsferen

Van dag tot dag wordt bekeken of er geoogst kan worden. Redenen dat er niet geoogst kon worden, zijn: 1. regen (dan is de grond te zacht) 2. een storing aan de pomp en 3. het suikerpercentage in de druiven is nog niet hoog genoeg. Wanneer er niet geoogst wordt, nemen we een vrije dag of vermaken ons met allerlei klusjes zoals het repareren van draden en palen die door de oogstmachine zijn geraakt. We struinen met een hak de wijngaarden door, op zoek naar de gevreesde waterplant... dit onkruid woekert enorm en wanneer we het nu niet weghalen, komen we straks tijdens het snoeien de gehate stekelige vruchtjes tegen, die overal aan blijven hangen. Ook op de kluslijst staat het weghalen van de stroomdraden rondom sommige wijngaarden die de wilde zwijnen op afstand moeten houden. Dit gebeurt zo laat mogelijk op de dag vóór de oogstdag, en dan maar hopen dat de zwijnen niet 's nachts alsnog de boel opvreten!

*

Roel heeft de taak op zich genomen alle geoogste wijngaarden te greffen (woelen). Om alvast even warm te draaien, begint hij in de gerooide wijngaard. Ik gooi de laatste stukken hout (delen van de stam) en grote keien in de voorlader. Het is een dikke 30 graden en het is erg gezellig... :-)

Deze foto (en alle andere foto's voorzien van een *) zijn gemaakt door Angelique & Gijs, die net op Favori zijn aangekomen en samen met Helmich staan te kijken hoe hard er wel niet gewerkt wordt :-)

Het is vrijdag 16 september en eindelijk kan er weer geoogst worden! Het is de 3de oogstdag. Hier staat Henk op La Reparade, gelegen op bijna 20 km. afstand van Favori. Het is een smalle weg dwars door een natuurgebied. Met de auto duurt de rit 20 minuten, met de tractor een dik half uur en met de oogstmachine bijna een uur. Het is 06.45 en nog donker.

Vanwege de afstand en om zo vroeg mogelijk te beginnen, zijn de oogstmachine en 1 tractor met kiepwagen de avond ervoor al naar de wijngaard gebracht. Dus maken Henk, Gijs en ik deze ochtend om 6.15 de rit in het donker. Wanneer ik tegen half 8 op Favori terugkom, begint het al licht te worden en is de lucht adembenemend mooi.

Tijdens het fotograferen kom ik Roel tegen die met de 2de tractor en kiepwagen naar La Reparade zal rijden. Hanneke, Angelique, Helmich en ik maken alles (pomp, pers, slangen enzovoort) in orde om de druiven te verwerken. Dan komt er een sms: de smartcomputer van de oogstmachine is uitgevallen. Nou dat weer! Gelukkig woont de monteur in Bras en blijkt hij ook nog thuis te zijn. Hanneke rijdt naar Bras om de monteur de weg te wijzen... het is een slingerweg dwars door de bushbush en we kunnen niet riskeren dat de monteur verdwalen zal :-)
*

Gelukkig was het een simpele reparatie en konden we vrij snel verder met de oogst. Hier staat Henk in een wijngaard dicht bij Favori, en vertelt hij aan Gijs en Roel hoeveel rijen hij nog zal doen, voor de druiven gelost kunnen worden.
*

Meestal is een vracht druiven 2.000 kilo. Maar ritten met 1.750 kilo of 2.500 komen ook weleens voor. Het is maar net hoe het uitkomt.

Helmich wacht ook en kijkt toe hoe de druiven in de kiepwagen worden gestort.

De druiven worden gestort...

en worden door Gijs naar Favori gereden.
*

In totaal is er vandaag 25.000 kilo druiven geoogst en verwerkt, goed voor 17.000 liter wijn. Ter vergelijking: een geroutineerde druivenplukker kan per dag 800 kilo plukken. De oogstmachine werkt dus voor ruim 30 man!

Behendig wordt de tractor langs de muur gemanoeuvreerd. Centimeterwerk! De druiven worden in de receptie gestort.

Met een vloertrekker haalt Roel de laatste druiventrossen bij de rand weg. Gebeurt dit niet, sluit de wagen niet goed en lekt al het sap over de weg.

Hoog op de troon, tussen de receptie en de kleine pers heeft Hanneke goed zicht op de pomp, de ontsteler en de beide persen. Duizend-en-één dingen moeten in de gaten worden gehouden! Wanneer de klep linksonder omhoog wordt gezet, vallen de druiven in de ontsteler. Wanneer er oude wijngaarden worden geoogst, zitten er veel stukken hout (stukken van de arm van de wijnstok) tussen de druiven. Angelique en ik vissen deze, voordat de druiven in de ontsteler vallen, er zoveel mogelijk tussenuit, zodat de ontsteler gespaard wordt.
*

Hier sta ik achter de ontsteler en bedient Helmich de pomp waar de druiven invallen, nadat ze van de tros zijn ontdaan. Links de lopende band waar de steeltjes opvallen en een kar inglijden. De pomp moet voortdurend aan- en uitgezet worden. Wanneer de bak vol is, worden de druiven weggepompt... de bak mag niet te leeg want dan komt er lucht in de slang en bij de druiven. Lucht betekent oxidatie en dat willen we niet! Conserveringsmiddelen die toegevoegd worden bij de druiven in de pomp en bij het sap in de persbak, zijn sulfiet (so2 = zwaveldioxide opgelost in water) en verschillende soorten enzymen.

Tussen de vrachten door, maakt Helmich de ontsteler een beetje schoon, en harkt Angelique de stelen en bladeren weg onder de lopende band. Gebeurt dit niet, ontstaat er een metershoge groene toren en stagneert de lopende band.

Angelique: "Yeeaahh, het is zo ontzettend leuk dit mee te maken" :-)

Route van de druif: de druiven vallen uit de ontsteler in de bak en worden door Helmich verder gepompt naar de pers. Ze gaan dus via de dikke paarse slang naar de pers (op de staande foto hierboven, is het nog beter te zien). In de pers zitten 100den gaatjes waardoor het sap in de bak onder de pers valt. Wanneer de bak voor 2/3 gevuld is, wordt het sap door Hanneke of mij naar de cuve (wijnvat) gepompt (via de rode slang). In de grote pers kunnen 7 vrachten druiven, dus ongeveer 14.000 kilo. In de kleine pers 3 vrachten, dus 6.000 kilo. Wanneer de pers vol is, wordt het persprogramma gestart... dan wordt het sap uit de schilletjes geperst. Dit persproces dat uit 2 fases bestaat, duurt ongeveer 3 uur en levert 2 kwaliteiten wijn op: de 'vin de jus' en de perswijn. De perswijn heeft een iets mindere kwaliteit dan de 'vin de jus'.
*

Een fles wijn is zo geleegd, en een glas met wijn ook :-) Maar voordat een fles gevuld is, zijn er bergen en bergen werk verzet! Wat in deze blog staat, is nog maar het begin... het druivensap moet nog wijn worden, en dat betekent nog een paar maand werk!

In totaal hebben we nu 4 dagen geoogst en 60.000 kilo druiven verwerkt. Dit heeft 40.000 liter wijn opgeleverd. Dit is de stand tot en met afgelopen zondag, want door alle drukte heb ik tussen de bedrijven door, 3 dagen aan deze blog gewerkt (normaal gesproken een uur :-)

De aftrap!

Het kan bijna niet anders, dat een titel als 'De aftrap' over de oogst gaat. Dat klopt. Maarrr... eerst nog even wat andere actiefoto's van het klusteam van Favori, dat de afgelopen weken druk in de weer is geweest.

Ik geef het eerlijk toe... op dag 1 van de verfwerkzaamheden in de cave, toen Paul & Carla net aangekomen waren en ik het even alleen moest doen, durfde ik de plank niet op. Ik zeg er wel bij dat de plank erg smal was en ontzettend  wiebelde! Maar je ziet dat Paul er geen enkele moeite mee heeft.

Van Carla hoeft het ook niet zo, dat geklim en geklauter! Zo'n trapje is hoog zat!

Goed voorbeeld doet...

Juist! Op de foto sta ik met één voet op de plank, maar ook ik heb er uiteindelijk midden op gestaan! Weer een grens verlegd :-) De vieze muren zijn gewit... de deuren prachtig rood... en alles ruikt citroentjesfris :-)

En toen was het eindelijk zover! Het brullende monster mag aan het werk (en ik bedoel niet Henk :-) Tjonge zeg, een herrie dat er uit komt! En erachter staan met lenzen in, is ook niet fijn! Maar hij doet wat ie doen moet... de druiven eraf schudden!

Paul start de tractor om hem op de goede plek te zetten, zodat Henk kan lossen.

Geoogst is de Merlot en samen met nog 2 andere, wat kleinere wijngaarden Syrah, is er op de eerste oogstdag 7.500 kilo druif verwerkt.

Op naar de volgende wijngaard!

Later deze maand kom ik uitgebreider terug op de oogst. Dan hebben we versterking van Roel, Gijs & Angelique en Helmich.

De prairie van Aubrac

In Saint-Chély-d'Aubrac bezocht ik het natuur-educatiecentrum La Maison de l'Aubrac. Hier kun je alles lezen over de middeleeuwse pelgrimsroute St.-Jacques-de-Compostelle, de productie van de beroemde Laguiole-messen, de bijzondere flora van de Aubrac (er zijn meer dan 2000 plantensoorten en er wordt bijvoorbeeld gentiaanlikeur gemaakt) en de Aubrac koeien. Bij de ingang van het centrum staat deze metalen koe.

Rondom het centrum heb ik deze foto's gemaakt. Paardrijden heb ik nooit geleerd maar bij het zien van deze paarden kreeg ik daar ineens zin in. Toen ik op 'Aubrac koeien' googelde, vond ik de site van deze ranch waar geleerd wordt Ranch-horses te berijden. Er is een beginnersarrangement waar men aan het eind van de lesweek erop uit trekt, om als een rancher met de koeien te werken (het drijven van de koeien). Ik denk dat ik nu al weet waar ik volgend jaar vakantie ga vieren :-)

De Aubrac is een uitgestrekte hoogvlakte in het westen van het departement de Lozère.

Het is een gebergte van 1000 tot 1400 meter hoog van vulkanische oorsprong en maakt deel uit van het Centraal Massief. Het Aubrac-gebergte is één van de vele uitlopers.

Het landschap is met de groene weides, de basaltrotsen, de heidevelden, de meertjes en vele riviertjes, en natuurlijk de prairie erg afwisselend. Boeiend om te zien hoe de zon en de schaduw voortdurend het landschap veranderen.

Helaas had ik geen tijd voor een lange wandeling. Deze foto's zijn allemaal genomen vanaf het terras van het educatiecentrum. Ze serveren er heerlijke lunches :-)

Wie eens in de Aubrac wil gaan wandelen, vindt hier een mooie site met veel handige tips.

Prachtig die prairie! Maar wanneer net buiten het dorpje Aubrac het golvende groenbruine gras plaats maakt voor bomen en heuvels, afgewisseld met weides, staat de auto al weer langs de kant om nog een paar foto's te maken.

Een middag Aubrac is veel te kort. In het educatiecentrum heb ik een dik fotoboek en een dvd gekocht, om thuis nog eens na te genieten.

Sil en Lommel op vakantie

Sil de Abessijn en Lommel de Siamees vertellen:

Zo ben je thuis nog druk aan het werk... we lopen hier op het dak van de cave en inspecteren de tuin... en zo moet je mee op vakantie! We zagen als een berg op tegen de autorit. De herinnering aan de vorige rit, die van de Dordogne naar Favori, zullen we nooit meer vergeten! Door het noodweer duurde die maar liefst 12 uur. En het was maar 660 km! En dat in die lawaaiige stinkEend :-( Gelukkig rijden we nu maar 430 km. en ook gelukkig, in een normale auto.

Lommel: "Stilstaand zijn auto's nog leuker! Vooral met een canvas dak. Zo in het zonnetje is het wel uit te houden :-) Dat het dak door mijn buikhaartjes één groot wit tapijtje werd, boeide mij niet zo. En Veer maar mopperen. Die hoopte dat de wind ze eraf zou blazen, wat niet zo was :-(

Tja, dit was dus ons onderkomen op de camping. Een normaal mens huurt een tent of huisje, maar Veer vond dit wel grappig! Wij ook wel, alleen stikte het buiten van de herfstmijt. Van die akelige beestjes die onze oren inkropen. Konden we gelijk naar de dierenarts voor zalf en druppels. Ellendig, zo'n microscoop in je pijnlijke jeukende oren :-( En Veer zag ook rood van de bulten... op hele vervelende plaatsen!

Vanaf het dak zag ik hoe Sil een slang ving. Wel meer dan een meter lang. Tsjonge, wat een joekel zeg! En Veer maar roepen: Sil laat los, nu! Laat los! Zenuwachtig keek ze toe hoe Sil het beest door het gras trok. Hij had 'm vast, net achter zijn kop. Je zag de ogen van de slang naast de bek van Sil. Het zag er angstig uit. Als het maar geen adder is, want die zijn giftig. Gelukkig liet Sil de slang los... meteen tilde Veer Sil op, zodat de slang kon ontsnappen. Later bleek dat het een ringslang was. Die zijn niet giftig".

Sil moppert: "Ik mag ook nooit wat! Voor straf ga ik hele dagen in het sanitairgebouw zitten. Bovenin op het balkenstelsel, boven de wc's en douches... lekker naar de mensen kijken :-) En 's avonds kom ik niet naar huis. Veer moet mij maar ophalen... in het stikdonker met een zaklantaarn!"

Lommel: "ik ben nu 5 jaar en voor het eerst van mijn leven ving ik een muis! Maar al snel was ik 'm weer kwijt. Shit wat is dat moeilijk!

"Natuurlijk pakte Sil 'm af. Echt flauw! Wanneer hij zijn prooi laat ontsnappen, mag ik er ook niet aankomen... zelfs niet naar kijken. Dan gaat het van: gggrrrr!"

Ik ben erg boos op hem...

En ga weer terug het dak op!

Veer: "lieve loense Lommel... jij vangt heus nog wel een keer een nieuw muisje!"

Een fles wijn voor €3000,-

De VPRO zoekt in het programma Goudzoekers uit, hoe het kan dat de prijzen van sommige wijnen de pan uitrijzen. Voorbeeld is een fles wijn van het merk Lafite Rothschild. De Chinezen betalen er grif €3000,- voor. Hoe kan dat? Op humoristische wijze leggen presentatoren Martijn Kieft en Pieter van der Wielen dat uit. Zij weten ergens in een slijterij een fles op de kop te tikken voor nog geen €185,- en wanen zich rijk :-) En die Chinezen... die mixten de wijn nog geen 3 jaar geleden met cola en doen nu alsof ze alle wijsheid in pacht hebben :-)

Klik hier voor de tv-uitzending.