Hoera! Hanneke is jarig :-)

Hanneke is jarig op 30 mei, dus was het afgelopen zondag weer tijd voor een ouwerwetse barbecue. Vooraf werd er gezellig gebouled. Op het keuvelbankje: Hanneke, Baukje en Wim, met Carla op de voorgrond.

Henk: "een mooie gelegenheid om van die ouwe rosé af te komen. Die van 2008 (met een etiket van 2009 :-) is niet aan te slepen, maar die van 2007 raak ik aan de straatstenen niet kwijt.

Maar ik ken mijn pappenheimers... ik schenk ze eerst de nieuwe van 2010, die erg lekker is, en wat later op de avond, wanneer de wijn goed in de man is, schenk ik die van 2007" :-)

"Waar blijft het vlees! We lusten wel een hapje!"

Henk praat met Jan Pieter over de rosé. Ik moet van de zalmspiesjes af, want de chipolata's zijn klaar.

Ben is vanavond barbecue-meester en doet dat met veel plezier :-)

Wim: vallen we daar met de neus in de boter; de dag na aankomst al een feestje :-) Aan tafel: de zussen Anneke en Wil, en uiterst rechts Marijke.

Baukje serveert een taart die ze zelf heeft gemaakt, en we zingen 'lang zal ze leven'.

De taart is naar een Engels recept, en heet 'Fruit Summer Pudding'. Er gaat allerlei rood zomerfruit in, en oud brood. Het smaakt verrukkelijk!

Jammer, 'de toet' is bijna op.

Na afloop boulen we vrolijk verder... nou ja, de heren dan! Wim, Roel en Jan Pieter maken de dames (Baukje, Helena en ik) tot 2 maal toe helemaal in :-( Het 3de potje spelen we maar weer gemixed, zodat iedereen straks lekker slapen kan :-)

En mensen die denken: hé, de 4 uit Vlaardingen zijn weer op Favori (hun 4de jaar), maar waar is Peter? Hij heeft deze foto's gemaakt.

Tot slot nog een huishoudelijke mededeling: de rosé van 2007 gaat in de aanbieding. Betaalde je eerder €15,- voor 1 doos (6 flessen)... nu krijg je voor hetzelfde geld er 2! De prijs per doos wordt €10,- En nu met z'n allen maar flink aan de rosé, zodat we volgend jaar weer kunnen bottelen :-)

Het gras bij de buren lijkt altijd groener !

Baukje woont in Engeland, en krijgt een leuke mail getiteld 'lesson for today: greener pastures'.

Sometimes,we try too hard to get to the greener grass.

In the process, we end up in trouble.

And when you find yourself in trouble and you're stuck in a situation that you can't get out of, there is one thing you should always remember:

Not everyone who shows up... is there to help you!!

That is the end of today's lesson :-)

Wijnproeverij op Cantarelle

Gistermiddag hebben we Cantarelle bezocht; een groot wijndomein gelegen tussen Brue-Auriac en Varages, dus ongeveer een kwartier rijden vanaf Favori. We waren allemaal erg benieuwd hoe het er bij een ander wijndomein aan toe gaat... en natuurlijk gingen we erheen om te proeven.

We kozen voor een proeverij met voornamelijk rosé, maar ook een rode wijn werd geschonken. Van links naar rechts: Roel, Baukje, Paul, Carla, Mary (mijn zusje) en Jan Pieter.

De eigenaren heten Dieudonné en er zijn 3 generaties op dit landgoed aanwezig. De jongste telg is een vrouw met de prachtige naam Elodie... het is deze naam die op alle flessen staat.

Er is 130 hectare wijnbouw en er worden 27 verschillende soorten wijn en rosé gemaakt. Cantarelle wordt geleid door 2 mensen, en er zijn 5 mensen in dienst. Bij piektijden zoals snoei en oogst, worden er extra mensen ingehuurd.

We vragen ons af welke heerlijk zoete, fruitige rosé Roel, Baukje en ik voor bijna 15 euro op de rekening van een leuk restaurantje in Varages zagen staan, en die Roel vervolgens voor 10 euro minder bij de Hyper U (grote supermarkt) kocht. Hier kost alle rosé iets meer dan 6 euro. Een rit naar 'de Super' loont dus wel :-)

De winkel ziet er fantastisch uit, en dat geldt ook voor de flessen en etiketten. Een kado is gauw gevonden zoals een mooie koeltas of wijnkoeler, één van de marmelades die ook op Cantarelle worden gemaakt, of één van de tapenades van een leverancier uit de buurt.

De bewuste rosé die Roel bij de Jeu-de-Boule-baan rond had laten gaan (en door iedereen was geproefd :-) is wel gevonden, maar valt na het proeven van wat drogere rosé, toch af.

Mary Wijnveen (mijn zusje) poseert even voor de camera... zij is een kleine week op Favori om een kijkje in 'mijn wijnwereld' te nemen.

Santé :-)

Er is de mogelijkheid om met een 4wd door de wijngaarden te gaan, maar dat bewaren we voor de volgende keer. Wel gaan we de cave in...

Deze enorme bakken zijn ook een soort cuve's. Ze zijn voor de rode wijn die met schil en al een gistingsproces ondergaat.

De cuves zijn 210 hectoliter, dus 21.000 liter. Op de foto onder zie je de bottelarij... de transportband waar alles gebeurt (wijn in de fles, etiket, kurk of dop).

Voor wie wat meer over Cantarelle wil lezen: zij hebben geen eigen site. De wijnen hebben al vele prijzen gewonnen en blijkbaar is pr voor de Franse markt niet nodig. Maar er is een site van de agent die de contacten voor de Benelux doet. Je leest er alles over het adopteren van je eigen wijnstokken, en in een pdf-bestand staat het hele assortiment aan wijn en rosé.

Petanque (2)

Er is weer een hele lichting nieuwe Favorianen iedere dag op de boulebaan te vinden:-) Nieuw zijn Marijke en Ben, en voor het 2de jaar aanwezig zijn Baukje, Helena en Jan-Pieter. Maar eerst nog wat foto's uit de oude doos. Al aangekondigd in Petanque (1) waar alleen boulende mannen te zien waren... hieronder mijn boule-debuut.

11 maart is een gedenkwaardige dag! Ik werp mijn eerste Petanque-bal!

We zijn nu 2 maand verder en de regels zijn wel wat aangescherpt. Dat been van Jan dat zo ver naar voren staat, dat kan dus niet meer! Er liggen nu halve cirkels waar men de onderdanen niet buiten mag zetten. Dus Jan, je hebt geluk gehad. Zou je er nu zo bijstaan, zou je onherroepelijk af zijn :-)

De punten zijn geteld en zo te zien aan de blijde sprong van Jan richting scorebord, is zijn partij van de nul af. Dat is belangrijk, want als je verliest zonder ook maar één punt te hebben gescoord, moet je de billen van de tegenpartij kussen :-) Dan ben je 'de fanny' (Engels woord voor zitvlak) en naar het schijnt zijn daar ook bordjes van in omloop. Iedere vide grenier (rommelmarkt) speuren we met z'n allen naar een fanny, om de boulebaan wat op te fleuren. Tot nu toe heeft iedere verliezende partij er wel voor gezorgd de partij te verliezen met minimaal één punt :-)

Het is erg spannend!

Dat zie je aan de gespannen mond van Eppie, en aan de geconcentreerde blik van Harry (van l.n.r. Jan, Harrie, Eppie en Paul).

Zojuist heb ik de bal (de roestkleurige) zo geworpen dat deze dichter bij het rode balletje ligt dan die van de tegenpartij. Harry applaudisseert en ik word er verlegen van. Wat nou natuurtalent? Dat heet beginnersgeluk, en een glaasje port maakt de pols ook wat losser :-) Nu is de tegenpartij aan zet, net zolang tot één van hun ballen dichterbij komt te liggen.

Dan is Paul, the master of Petanque, aan de beurt. Hij is een kei in het wegschieten van ballen...

... en kijk, mijn bal is nergens meer :-(

Lang heeft mijn triomfgevoel dus niet geduurd. Zie mijn sippe blik... en het lachje van Carla, trots op 'haar master' :-)