Het is zaterdag 16 januari en het weer is subliem om te doen wat Marion, één van de vrijwilligers op Favori zo graag wil doen... een intuïtieve schildersessie bij het zwembad. Zucht, was mijn eerste gedachte. Ik kruip veel liever met een boek bij het zwembad. Maar het was reuze gezellig en absoluut voor herhaling vatbaar. Vooral het slot van de sessie waar Marion met veel psychologische diepgang onze prenten wist te doorgronden! Hieronder een sfeerimpressie...
Roel en Hanneke kijken geboeid toe hoe Marion de verf op het doek brengt. Het is acrylverf die met een vochtig sponsje op het doek wordt uitgeveegd. Het is de bedoeling dat je hoofd helemaal vrij is van werk en allerlei dagelijkse beslommeringen, en probeert te schilderen wat in je opkomt. Henk die zijn wijngaard even in de steek heeft gelaten en een kijkje komt nemen, en een opmerking maakt over werk, wordt acuut door Marion weggestuurd :-)
Marion: "Jongens, maak je hoofd vrij en laat je helemaal gaan".
Het gaat beginnen en de laatste instructies worden gegeven. Roel: "eh, Marion, ik weet nog niet zo goed hoe ik beginnen zal". Marion: "dat komt vanzelf, jongen!"
Hanneke gaat er eens goed voor staan en de mysterieuze oranjerode vlek op het doek van Roel verandert gaandeweg in een hoofd.
Lekker ongedwongen, kunstzinnig sfeertje!
Bij Hanneke even een moment van bezinning; haar lavendelweide is een bergmeer geworden. De kwestie is of er goudvissen in gaan zwemmen, of toch maar niet :-)
Ook bij mij een moment van bezinning: zal ik het aandurven in mijn 'lavendelveld bij de bergen' een stel Limousinkoeien te gaan schilderen :-)
Het grote probleem: wanneer ik een koe probeer te schilderen, lijken het net poedels :-) Marion geeft me tips hoe ik dat kan voorkomen.
Owow, een gezicht dat boekdelen spreekt! De Limousinkoeien zijn geen poedels geworden, maar helemaal jofel vind ik het niet :-)
De psychologische analyse van Marion: zij ziet in mijn schilderij iemand die niet van toeters en bellen houdt, recht door zee is, en weet waar ze staat! Dat klopt!
