De gite waar ik nooit gewoond heb |
Eindelijk. Daar is ie dan. De nieuwe blogspot over mijn leven in Frankrijk. Het begon nogal roerig en teleurstellend. Peter, de eigenaar van het landgoed in Puyberaud, waar ik gratis in de gite (vakantiehuis) zou wonen, in ruil voor allerlei werkzaamheden, werd verliefd op een Francaise. Cupido schoot beide pijlen doeltreffend af... de liefde bleek wederzijds, en dat had meteen gevolgen voor mijn overeenkomst met Peter. Die werd in de eerste week al opgezegd, met de toezegging dat ik tot 1 jan. 2011 zou mogen blijven. Dat wilde ik niet, gezien alle vervelende dingen die gezegd zijn. Ook daags voor de verhuizing naar de gite (ik zat eerst een tijdje in het landhuis), terloops even melden dat ik niet naar de gite mag... er waren zelfs al betalende huurders gevonden! En ik de week ervoor op een vouwfietsje meerdere malen de tocht naar Nontron gemaakt... toch een dikke 10 km. met erg steile klimpassages, om van alles te kopen voor m'n nieuwe huisje. Spullen die ik allemaal terug heb moeten brengen... ook met het vouwfietsje. Zucht. Wel goed voor m'n conditie :0)
En dan het pakket, met onder andere mijn tomtom dat ik vanuit NL naar Puyberaud had gestuurd. Alleen voerde de Franse TNT geen Puyberaud in, maar Puybaronneau. Dat ligt maar 2 km. verderop... maar aankomen doet het pakket echt niet. Sterker nog; allerlei mensen hebben zich ingezet het te traceren, dat niet lukte, en het pakket ging terug naar NL. Een nieuwe zucht. En daar betaal je dan geld voor!
Ik ben een maand in Puyberaud gebleven, en kon mijn draai niet vinden. Ik heb dus ook geen foto's gemaakt van het prachtige landgoed. Mensen die graag het landgoed willen zien, kunnen hier kijken. De foto's bij deze blog, en ook de diaserie bovenaan, zijn gemaakt door Paul die half september zijn mooi, lief, blauw 'Lelijk' Eendje kwam brengen. Het Eendje dat nu van mij is :0)
Ook minder leuk was de sollicitatie bij een melkveehouder, die me op een woensdag naar huis liet gaan in de veronderstelling dat ik aangenomen was. Vrijdag zou ik naar hen verhuizen, en de urenlijst voor de hele maand had ik al op zak. Do.avond laat kwam de mail dat ze ervan afzagen! Zucht. Ik ga weer verder op zoek...
en vind een wijndomein in de Provence, waar ik per 1 november welkom ben (daarover later meer).
Eerst ga ik bijkomen in de gite La Petite van Antoine en Inez, in Miège Dame (ook daarover later meer). Dit ligt tussen Perigueux en Brive-la-Gaillarde (zie kaartje onderaan de blog). Iets hoger zie je Nontron liggen, waar Puyberaud dichtbij ligt.
Dit bericht eindig ik met het videootje van Carla Bruni, onderaan de blog. Het is m'n bedoeling daar regelmatig andere Franse songs te posten, maar voorlopig blijft Carla er staan. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Voor die mensen die dat niet weten; Carla Bruni is de vrouw van de Franse president Nicholas Sarkozy, en vertolkt hier het prachtige 'Fernandez' van Georges Brassens, één van Frankrijks grootste chansonniers.
De honden uitlaten. |